ចូលរួម អបអរផងអូនសម្លាញ់ អូនបានផុតទុក្ខទោម្នេញ ជួបគូរជីវិតពិតហើយ ឃើញទឹកមុខមុំ ញញឹមស្រស់ស្រាយ បងសប្បាយចិត្តជំនួសអូនអើយ! រកនិយាយមិនត្រូវឡើយ អូនអស់កម្មហើយ អស់កម្មនិងបង ហើយពៅ… សង្ឃឹម គេនិងថែរអូនឲ្យល្អ ផ្អែមល្ហែមដល់ចាស់សក់សរ ស្មោះគា្ន…

ចំណាយពេលយ៉ាងយូរ ព្រោះតស៊ូឱ្យអូនស្រឡាញ់ តែអ្វីដែលបង បានត្រលប់មកវិញ គឺជាការខកចិត្ត យល់ខុសថា ខ្លួនឯងហ្នឹង! បានជួបស្នេហាពិត តែពេលនេះ បងបានដឹងហើយ ថាគ្រប់យ៉ាងយល់ច្រឡំ… សុំបាត់មុខមួយរយៈ សុំលាក់ខ្លួនបីបួនដប់ថ្ងៃ ដើម្បីលុបអារម្មណ៍ឆ្កួតៗ ខ្ញុំស្អប់មនុស្សក្បែរខ្លួន…

ស្រឡាញ់អូនប៉ុណ្ណា? ប៉ុណ្ណា? ស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណា? វាចារមកព្រលឹង ស្រឡាញ់អូនប៉ុណ្ណា? ប៉ុណ្ណា? ស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណា? វាចារមកព្រលឹង ម្ដេចបងនៅស្ងៀមស្ងាត់ឈឹង? ប្រយ័ត្នអូនខឹង ឱ្យបងដឹងចិត្តម្ដង ប្រញ៉ាប់ប្រាប់ភ្លាមនួនល្អង ប្រាប់មកស្នេហ៍ស្នង ថាស្រឡាញ់អូនប៉ុណ្ណា? ឆ្លើយដោយស្មោះស្ម័គ្រចិន្ដា…

អ្វីៗសុទ្ធតែអូន អ្វីៗព្រោះតែស្ងួនធ្វើឲ្យបងលង់ខ្លួនធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ដ៏ជ្រៅនៃស្នេហ៍អ្វីមកពីអូនឲ្យបងលង់បេះដូងព្រោះសម្រស់មាសមេ អ្វីៗសុទ្ធតែអូនអ្វីៗព្រោះតែស្ងួនធ្វើឲ្យបងលង់ខ្លួនធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ដ៏ជ្រៅនៃស្នេហ៍អ្វីមកពីអូនឲ្យបងលង់បេះដូងព្រោះសម្រស់មាសមេ បងស្ទើឆ្កួតវង្វេងព្រោះស្នេហ៍ហើយអូន ចិត្តអូនងាយស្នេហ៍ហើយងាយបែកបែរបំភ្លេចបង្កប់កល្បិចពិសពុលមាយារាប់រយពាន់យករូបសម្រស់ដ៏ស្រស់ផូរផង់ជាឈ្នាន់បំពុលបំភាន់ចិត្តប្រុសវាចាពីរោះបានចាក់ទម្លុះឱរាកែវភ្នែកភ្លឺថ្លាបង្កប់មន្ដស្នេហ៍ដែលមិនស្មោះបេះដូងរបួសព្រោះព្រួញស្នេហាឈឺផ្សារកន្លង អ្វីៗសុទ្ធតែអូនអ្វីៗព្រោះតែស្ងួនធ្វើឲ្យបងលង់ខ្លួនធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ដ៏ជ្រៅនៃស្នេហ៍អ្វីមកពីអូនឲ្យបងលង់បេះដូងព្រោះសម្រស់មាសមេ អ្វីៗសុទ្ធតែអូនអ្វីៗព្រោះតែស្ងួនធ្វើឲ្យបងលង់ខ្លួនធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ដ៏ជ្រៅនៃស្នេហ៍អ្វីមកពីអូនឲ្យបងលង់បេះដូងព្រោះសម្រស់មាសមេ បងស្ទើឆ្កួតវង្វេងព្រោះស្នេហ៍ហើយអូន ចិត្តអូនងាយស្នេហ៍ហើយងាយបែកបែរបំភ្លេចបង្កប់កល្បិចពិសពុលមាយារាប់រយពាន់យករូបសម្រស់ដ៏ស្រស់ផូរផង់ជាឈ្នាន់បំពុលបំភាន់ចិត្តប្រុសវាចាពីរោះបានចាក់ទម្លុះឱរាកែវភ្នែកភ្លឺថ្លាបង្កប់មន្ដស្នេហ៍ដែលមិនស្មោះបេះដូងរបួសព្រោះព្រួញស្នេហាឈឺផ្សារកន្លង ទឺកឃ្មុំប្រែជាល្វីងជូរចត់ រស្មីស្នេហ៍រលត់មេឃកម្សត់ព្រាត់ដួងខែ

ពេលនេះបងអើយ!… យើងបែកគ្នាតែចិន្តាអូនចាំទោះបីយូររាប់រយពាន់ឆ្នាំក៏អូនទ្រាំចាំបងនឹកឃើញគ្រាកេីយដៃសង្សារស្តាប់ដង្ហេីមឆ្លេីយឆ្លងវាចាសារសង..អូនបងផ្អែមល្ហែមត្រជាក់អូន..នឹកឃេីញទាំងអស់គ្មានភ្លេចនឹកជានិច្ចណាប្រុសស្ងួន។អូនចាំអូននៅ..តែចាំលុះជីវិតសូន្យចាំរីងរៃស្គមខ្លួន..ស្គមខ្លួនឱ្យអូនភ្លេចមិនបានអូនគេងឱបក្តីទុក្ខសោកគ្មានពេលទំនេរខ្លាចប្រុសបងគេចកែបោះបង់ចោលស្នេហ៍ចោលស្នេហ៍..អោយអូនកំព្រារ..ងាដួងចិត្តម្នាក់ឯងតែអូននៅតែចាំ។?អូនចាំអូននៅ..តែចាំលុះជីវិតសូន្យចាំរីងរៃស្គមខ្លួន..ស្គមខ្លួនអោយអូនភ្លេចមិនបានអូនគេងឱបក្តីទុក្ខសោកគ្មានពេលទំនេរខ្លាចប្រុសបងគេចកែបោះបង់ចោលស្នេហ៍ចោលស្នេហ៍..អោយអូនកំព្រារ..ងាដួងចិត្តម្នាក់ឯងតែអូននៅតែចាំតែអូននៅតែចាំតែអូននៅតែចាំ។

យល់ព្រម ឱ្យអូនទៅរកអ្នកផ្សេងយល់ព្រមដោះលែង មិនហ៊ានឃាត់ចិត្តចរណៃអូនទៅបាន ចំពោះបងវិញមិនថ្វីពេលនេះស្រី បំពេញក្តីសុខចុះ បងយល់ព្រម ឱ្យជ្រើសយកអ្នកផ្សេងតែបងខ្លួនឯង មិនដោះលែងខ្លួនឯងសោះធ្វើយ៉ាងណា ចិត្តស្នេហ៍អូនរលាយអស់ចេញទៅបាត់ ទុកចន្លោះភាពឯកា យប់នេះផ្ទៃមេឃស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់ស្អាតណាស់ដល់ថ្នាក់ខ្ញុំមើលស្រក់ទឹកនេត្រាស្រលាញ់គេខ្លាំង តើខុសឬយ៉ាងណា?ខាងក្នុងនេះឈឺផ្សារ អ្នកមើលឃើញខ្លះទេ? ព្យាយាមទប់ទឹកភ្នែកហូរ… ញញឹមញញឹមទាំងអស់សង្ឃឹម…

មិនអាចជួបប្រាប់ផ្ទាល់នឹងមុខសួរថាអូនសុខទុក្ខយ៉ាងណា?មានតែបន់ផ្តាំតាមទេវតាសូមលោកជួយថែរក្សាស្រី ម្នាក់ស្រលាញ់ ម្នាក់ទៀតអាណិតក្នុងពេលមួយមានចិត្តពីរបីតែចុងក្រោយសម្រេចចោលស្រីលេបសម្តីដែលធ្លាប់សន្យា ចាំជាតិក្រោយសង់វិញទាំងអស់ចាំជាតិក្រោយធ្វើមនុស្សស្មោះតែជីវ៉ាក្នុងជាតិហ្នឹងហួសពេលហើយណាមានបញ្ហាបែរឱ្យម្នាក់ទៀតគ្រាំគ្រា បិទសម្លេងលែងឱ្យអូនឮបិទពន្លឺលែងបំភ្លឺជាមួយគ្នាមិនមែនតែអូនម្នាក់វេទនាចិត្តបងនេះក៏គ្រាំគ្រាចុកចាប់ខ្លាំងតែស្ងៀមមិនស្ដី… ? ម្នាក់ស្រលាញ់ ម្នាក់ទៀតអាណិតក្នុងពេលមួយមានចិត្តពីរបីតែចុងក្រោយសម្រេចចោលស្រីលេបសម្តីដែលធ្លាប់សន្យា ចាំជាតិក្រោយសង់វិញទាំងអស់ចាំជាតិក្រោយធ្វើមនុស្សស្មោះតែជីវ៉ាក្នុងជាតិហ្នឹងហួសពេលហើយណាមានបញ្ហាបែរឱ្យម្នាក់ទៀតគ្រាំគ្រា បិទសម្លេងលែងឱ្យអូនឮបិទពន្លឺលែងបំភ្លឺជាមួយគ្នាមិនមែនតែអូនម្នាក់វេទនាចិត្តបងនេះក៏គ្រាំគ្រាចុកចាប់ខ្លាំងតែស្ងៀមមិនស្ដី… ចាំជាតិក្រោយសង់វិញទាំងអស់ចាំជាតិក្រោយធ្វើមនុស្សស្មោះតែជីវ៉ាក្នុងជាតិហ្នឹងហួសពេលហើយណាមានបញ្ហាបែរឱ្យម្នាក់ទៀតគ្រាំគ្រា បិទសម្លេងលែងឱ្យអូនឮបិទពន្លឺលែងបំភ្លឺជាមួយគ្នាមិនមែនតែអូនម្នាក់វេទនាចិត្តបងនេះក៏គ្រាំគ្រាចុកចាប់ខ្លាំងតែស្ងៀមមិនស្ដី… លំអិត ជាតិក្រោយសងវិញទាំងអស់ ជាតិក្រោយសងវិញទាំងអស់…

ផ្ទាំងពពកខ្មៅងងឹត គ្របជិតពេញផ្ទៃមេឃ ដូចដំណក់ទឹកភ្នែក ជ្រែកលើប្រឹថពី ខំមកលួងខ្លួនឯងថាឈឺផ្សាមិនអីទេបេះដូងដែលចាញ់ស្នេហ៍លាក់ក្រោមសាគរ ខាំមាត់អត់ធ្មត់គ្រប់បែបយ៉ាង ព្រោះចង់សាងស្នេហ៍ដ៏ស្មោះមួយចុងក្រោយប្តូរបានត្រឹមទុក្ខព្រួយរញ្ជួយដោយព្យុះភ្លៀងផ្គរ បងហាក់ដូចព្រានសាមាន្យ ក្បត់មិនចេះស្មោះសរ មានថ្មីបន្ត រូបអូនសូមស្មាលា… បេះដូងត្រូវផ្ទុះក្រោមបាតសមុទ្រ ឈឺចាប់តក់ស្លុតដោយព្យុះសង្ឃរា រន្ទះក្បត់ឃោរឃៅ ព្រៃផ្សៃសាមាន្យបាញ់បំពានប្រល័យអូនគ្មានមេត្តា…

ជាមនុស្សបរាជ័យ និយាយអ្វីក៏គ្មានន័យតម្លៃបង ពេលនេះអន់ជាងសូន្យបាត់បង់អ្វី ក៏មិនស្មើបាត់បង់អូនហេតុអ្វីស្ងួនចង់ចែកផ្លូវពេលនេះ? ពេលជួបការលំបាក សង្ឃឹមមានអូនម្នាក់ក្បែរនៅមើលថែ ផ្ដល់កម្លាំងចិត្តឲ្យ…តែអ្វីៗ មិនដូចក្តីស្រម៉ៃឡើយអូនទៅហើយ ទៅហើយ ទៅរកមនុស្សប្រុសជោគជ័យ ទៅចុះ ទៅចុះ ទៅរកអនាគតថ្មីក្បែរបងមនុស្សបរាជ័យ ជីវិតជួបតែរឿងបរាជ័យឲ្យបងសុំទោសផងព្រោះគ្រាកន្លង ឲ្យអូនខាតពេលនឹងបងឥតន័យគ្មានតម្លៃ…

ក៏ដឹងខ្លួនថាស្រឡាញ់គេលើសពេកចង់ក្បែរពេកដល់ថ្នាក់គេធុញទ្រាន់យើងចង់ចូលទៅស្និទ្ធក្បែរ គេមិនចង់ពាក់ព័ន្ធស្តាប់ឲ្យទាន់គេអស់អារម្មណ៍ហើយ នៅសល់យើងម្នាក់ឯងគេលែងនៅបន្តនៅពេលនេះ គេមើលយើងលែងចូលភ្នែកហើយគេកំពុងតែស្លុង ចាញ់មនោគមន៍អ្នកក្រោយមិនអាចឡើយហៅគេឲ្យមកវិញ គេជាមនុស្សស្ដង់ដារ មនុស្សលំដាប់ VIPដូចយើងនេះធ្វើម៉េចគេចេះស្រលាញ់គេជាមនុស្ស Hight Show បៀបយើងដូចទឹកនឹងខ្លាញ់គេស្រឡាញ់តែប្រុសណាចេះខូច… គេថាយើងមោកៗ ចូលមិនចុះកាលីបគេធ្វើម្ដេចទេ? យើងត្រឹមជាអ្នករៀនសូតយើងមិនចេះខិល យើងជាមនុស្សត្រង់ស្លូតៗដៃមិនដល់ដូចគេ…យើងមិនចេះខិល…