អនុស្សាវរីយ៌

កុំគិតថាស្រួលដូចមាត់អូនថារឿងក្ដីស្នេហា មិនដូចការដាំដើមឈើប្រុសល្អពេញដី ម្ដេចស្រីមិនព្រមអើពើបែរជាចង់ទៅទូលកញ្ចើ រង់ចាំធ្វើប្រពន្ធចុងគេ… ឈប់ទៅណាមុំ បងសុំអង្វររូបអូនមិនល្អ ដូចប្រពន្ធដើមគទបងគ្មានទ្រព្យធន ផ្គាប់ផ្គន់តាមចិត្តមាសមទើបបានត្រឹមខកចិត្តខកស្នេហ៍ ទោះប្រឹងកែក៏គ្មានន័យឡើយ… នាងរត់រកអ្នកខាតលក្ខណ៍អាបាក់អន្សាពាក្យចាស់បុរាណពោលថា ឆ្នាំងណាប៉ះគ្របហ្នឹងហើយគេចង់បានអូន ច្បាស់ជាប្រឹងថ្នមត្រាណត្រើយរហូតភ្លេចប្រពន្ធកូនហើយអោ អូនអើយ ហ្នឹងហើយរូងខ្លា… ដំបៅមិនឈឺអូនយកឈើចាក់បេះដូងគ្រោះថ្នាក់…

ក្រៗដូចយើង ដូចភ្លើងដែលគួរងើកសម្តីមោឃៗមើកៗ មួយលើកពីរលើកក៏ចាញ់រហូតប្រៀបធៀបឋានៈ គេអ្នកមានតែម មានកូដគេមានឡានដូរគ្រប់ម៉ូត បងលោតមិនដល់គេទេ គេអាងមានលុយ ដាក់នុយសន្ទូចអ្នកក្រុងអូនជឿពាក្យគេឡើងស្លុង គេផ្អែម អូនញ៉ង់រត់ចោលអ្នកស្រែ ប្រហែលជាអូន់ មានក្តីសុខហើយមែនទេ?បេះដូងបងនៅសល់តែ ក្ដីស្នេហ៍រលេសរលួយ ទាចង់ឡើងទ្រើង សុខៗយកភ្លើងបៀតក្លៀកពេលក្តៅរលាក…

ចំណាយពេលយ៉ាងយូរ ព្រោះតស៊ូឱ្យអូនស្រឡាញ់ តែអ្វីដែលបង បានត្រលប់មកវិញ គឺជាការខកចិត្ត យល់ខុសថា ខ្លួនឯងហ្នឹង! បានជួបស្នេហាពិត តែពេលនេះ បងបានដឹងហើយ ថាគ្រប់យ៉ាងយល់ច្រឡំ… សុំបាត់មុខមួយរយៈ សុំលាក់ខ្លួនបីបួនដប់ថ្ងៃ ដើម្បីលុបអារម្មណ៍ឆ្កួតៗ ខ្ញុំស្អប់មនុស្សក្បែរខ្លួន…

បើថ្ងៃណាមួយ បងបែកពីអូនមែន បើសិនមែនទែនអូនគិតយ៉ាងណា? បងប្រែកាយហើយអួនកុំសោកកា បេះដូងបងលោតសញ្ញ ប្រាប់ថាបងអស់ស្រលាញ់ ស្រលាញ់លើអូន បើថ្ងៃណាមួយបងបណ្តើរស្រីថ្មី សង្ឃឹមថាថ្លៃមិនគាំងបេះដូង បងលែងផ្អែមល្ហែមដូចគ្រាដំបូង ក្បែរគ្នាយើងដូចទិញមោង បេះដូងអស់ចិត្តព្រោះអ្វី? ខឹងបងជេរបងឱ្យអស់ចិត្តទៅ… បងដោះលែងពៅឱ្យមានសេរី សាវ៉ាដូចបងអូនកុំស្មោះអី…